Ya Allah diye baþlar, yaþadýðým her bir gün Bu en büyük tekrardýr, tekrar tekrardýr her gün Zikir ile fikirdir, týpký ikiz ruh gibi Hiç bitmesin bu duam, tam yaþadýðým her gün.
Allah’ým kulun þaþmýþ, kul þatafat içinde Buna din iman diyor, sanki gaflet içinde Bu ne kadar sürecek, Ýslam kan revan olmuþ Kim kimi kandýrýrsa, kalsýn acý içinde.
Yezid pis þeytan iken, Ýslam’a dil uzattý Hatice annemize, bir eþ iftira attý Bu eþe bu yetmedi, Nebi’yi zehirledi Bunlar da yetmemiþti, Ehl-i Beyt’e laf attý.
Þimdi sorarým size, neden bilmezler bunu Aslýnda bilirler de, bilmek istemez bunu Ehl-i Beyt tam beþ kiþi, Fâtýma’dýr tek diþi Beþi birden þehittir, “âli” de ve an bunu. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.