KARA KARTALDIK

Bisikletim olmamýþtý ,
Yuvarlamadým günlerimi .
Pedala ayaklarým gitmedi ,
Dönmedi tekerim .



Oyunlara doymadým ,
Çalýþmaktan .
Gençliðim kaygý üzüntü ,
Gezemedim gönlüme göre .



Kara kýzlý oldu sonra ,
Yanýmda olmayan günlerim .
Açýk deðildi þansým ,
Aðýz dolusu gülmedim .




Sertleþince dudaðýmýn üstündekiler,
Adamlýðýn delili oldu sesim .
Ýlk traþým sabun jilet ,
Ardý sýra geldi traþlarým .



Bir zamanlar kara kartaldýk ,
Uçardýk uçsuz semada .
Aldýrýþ etmezdik gidenlere ,
Þimdi kanat istemez uçmaya...
Sosyal Medyada Paylaşın: