Bu gece aklýma yine sen düþtün,
Senle geçen günlerimi bir bir düþündüm,
Duvarda asýlý resmine öylece daldým,
Yanýmda istedim seni duman gözlüm.
Daha dün gibi aklýmda karþýlaþmamýz,
Uzaktan uzaða göz süzüþlerimiz,
Her gece rüyalarda buluþtuðumuz,
Yüreðim seni özler duman gözlüm.
Yanýma titreyerek geliþin gözümün önünde,
Tebessüm ederdin o buðulu gözlerinle,
Kalbimi sarardýn o ince sözlerinle,
Kalbimi çalan sendin duman gözlüm.
Hani ayrýlamayacaktýk, yemin etmiþtin,
Sonu ölüm olsada kavuþacaðýz derdin,
Unutmadý hala bu beden seni yaþar,
Ama yalanmýþsýn sende duman gözlüm.
Artýk hiç mecal kalmadý yürekte,
Sonunda bitirdin kalbimdeki “sen”i de
Bahçemde tomurcuklar çiçeðe dönseler de,
Açmadan onu da soldurdun duman gözlüm.
Hande x 07.10.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.