Ramazan gelince oruç, elbette namaz, þimdi bir de ilahiler,
Saðolsun Ahmet Özhan, gönülden geliyor bunca terennümler,
Gönlüme doldu hepsi, birlikte gittik bizden uzaklara, Rabb’e,
Ýnþaallah ayný þekilde ve yolda gideriz biz müminler cennete...
Müziði seviyorum, güzel sanatlarýn þahýdýr bu tür bence ama,
Özellikle akþamki ilahiler önde gitti, Allah güç versin Özhan’a,
O söylesin ben dinleyeyim, o gülsün ben aðlayayým, sonrasýnda,
Hep birlikte yok olalým, dünyadaki maddeciliðin tam ortasýnda...
Yok olmak dedimse gerçekte uyanalým anlamý taþýyor kelime,
O gerçekler ki izleri bulunuyor dünyada, bulan bulur izleyince,
Bazen bir detayda gizlidir bazen de bu akþamki gibi coþkuda,
Bulan bulur aradýðýný, yeter ki aþinasý olsun bu yolun, sonra...
Bu akþam coþtum, sebebinden Allah bin kere razý olsun, ama,
Yarýn yine dünyadayýz, o da baþka bir hikaye, anlatan olursa,
Güzel bir dinleti çýkabilir, bu þiir gibidir dünya hali de bence,
Hepsinde bir iz vardýr, gören gözlere ve hissedebilen gönüle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.