Bu kenti seninle tanýdým ben Seninle yaþadým Þimdi; Istanbulu Böyle sensiz görmek Böyle hüzünlü görmek Böyle bomboþ görmek Beni ürkütüyor Acýmý dahada katlýyor...
Ayrýlýk; Hiç böylesine acý vermemiþti bana Kaçýp gidesim geliyor buralardan Nereye gideceðimi, Ne yapacaðýmý Bilemiyorum Ve;kör kurþun gibi Dönüp kendimi vurasým geliyor....
Sensizlik; Ýçimde büyüyor Bir uðultu oluyor Kulaklarýmý kapatýyorum Ve..... Ýlk kez itiraf ediyorum Çok korkuyorum....
16 / 5 / 2005..122
IÞIK Mehmetali
Bundan böyle gülmek Benim için bir hayal demek Senden baþkasý deðildi neþemin sebebi Aðlasam þimdi Bana kim uzatacak, kuru bir mendil Bu þehir seninle güzeldi Ah bir tanem Sensiz koca bir hiçten ibaret.....