─ yalnýzlýk, yýldýzlar altýnda, küflü, paslý bir pusulanýn peþine takýlmýþ giden gemideki gemicidir ve o gemicinin ölümünde kayan yýldýzdýr… yýldýzlarýnki, yalnýzlýklarýn en beteridir! en beter yalnýzlýk, kalabalýðýn ortasýnda, yalnýz olduðunu bilmeden yaþanandýr! yalnýz olduðunu bilmeden yaþamanýn, yalnýzlýðýn en kötüsü olduðunu kimse bilmiyor. bir ben biliyorum, bunun için bütün okullarý bitirdim… hangi yöne gitsem sýr ve yine ayný sorular yüreðimde atmakta: ‘bump!’ ‘bump!’ ‘bump!’ ‘ben kimim?’ ‘neredeyim?’ ‘neredenim?’ ‘bump!’ ‘bump!’ ‘bump!’ ‘yüreðim kimin?’ ‘kiminleyim?’ .../...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemnur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.