onlarýn seline kapýlan ahraz olsa þakýrdý
bülbül kesilirdi duldasýna düþse kekeme
þecaatlenme mustafa oldu iþte bir kere
kayýverdi gözlerim gözlerinin mavisine
ipini koparsa da ara sýra gözlerim
kalbim oturaklýdýr abartmayalým þekerim
gocunmalý mýyým hem gözünün sevabýndan
utandýrma insaný insanlýk zaafýndan
geldi geçti mustafa boþ bulundum bir an
zeugma’da taþ olsun sana bir daha öyle bakan