ANNE

Kaldým bir baþýma yanlýzlýðýmla
Boþ odalarýn duvarlarý aðlýyor
Koynumda ölümün soðuk yüzü
Azraille savaþ veriyorum Anne

Ne sýðýnabileceðim bir yuvam
Nede derdimi anlatabileceðim
Gerçek bir dostum kaldý Anne
Gözlerim heryerde seni arýyor

Geceleri üþüdüðümde ýsýtmaný
Uykumda sayýkladýðým anlarda
Bir melek gibi sýký sýký sarmaný
Kokunda uyumayý çok özledim

Biliyormusun Anne sen yokken
Kalu kanadý kýrýlmýþ bir öksüze
Yuvasý yýkýlmýþ kuþlara döndüm
Senin kýzmalarýný özledim Anne

Biliyorum ne yapsam artýk boþ
Ölüme gidenin geriye döndüðü
Nerede görülmüþ ki bu alemde
Bir gerçeði geçte olsa anladým

Artýk yaptýðým bütün feryatlar
Ettiðim bütün figanlar boþmuþ
Dönmeyeceðini bildiðim halde
Seni beklemek güzel þey Anne

Seni kaybettiðim günden beri
Ýçimde yanan yangýnlarým var
Bu yangýnlar öyle bir yangýn ki
Cehennemi bile söndürür Anne.

Ufuk GÜNEY

Sosyal Medyada Paylaşın: