LAL

þehre yalýn ayak ve yakýnarak geldim
gecenin bileklerini çarmýha gererken kendim
kýrmýzýdan yeþile boyanan gözlerim ölüyor açlýktan
bir düþün içinde kývranarak
cenin vaziyetinde yok oldu benliðim

kentin kadim surlarý tanýktýr
k’atýksýz kalp atýþlarýma
þehre yaðmur yaðdýðýnda neden soluyor kudretli bakýþým
dar sokaklardan daðlarýn doruðuna
ve uçurum çiçeklerine
ve ufkun katmerli yalnýzlýðýna
elleri kýnalý kadýnlarýn
dillerindeki aðýda sürülürüm

kalbimi yontar rüzgar
iki ters bir düz dikilmiþ kaderimin avlusunda
su içer ellerimin çeliðinde kuþlar
kýrlangýç türküleri söylerim gün aþýrý
geçilmeyen yollarý geçerim varmak için aþka

II.

yakamoz iniltilerinden
çakýl taþlarýna deðin
ceylan derisine yazýlmýþ ayetlerde
dört kitabýn eksik kaldýðý
baþlangýcý ve sonu olmayan
hummalý bir kalp aðrýsýdýr solumdaki
dilimde turuncu bir ýslýk
lal

III.

dilimde karýnca duasý
aklýmda köhne bir geçmiþin tamtam sesleri
matemim naftalin kokulu bir sandýðýn içinde
kýrk kilitli kapýnýn ardýnda sevincim
yarin gülüþüyle açýlan kýrk kilitli kapý
ve biliyor musunuz ?
beni mutlulukla biten bir masalýn içinde unuttular küçükken
hatýrlayýnca karýncalanýyor beynim
dilim tutuþuyor
dibim düþüyor

IV.

sözlerin büyülü ormanýnda
aþkýn þarabýný içen derviþlerden
sýrrýný öðrendim sabrýn
göz yaþlarýmý içtim her aðladýðýmda
maðlubiyetlerimden küçük tanrýlar yaptým
kýrýlmaz duygusuz tanrýlar
ellerimdeki rahmetten flu güller
göðsümü geniþleten ve serinleten
bir kentin kalbini okþayan
hüznüne ortak güller fýþkýrdý

V.

dilimi tut
sözlerimi törpüle
gecenin eflatuni ýssýzlýðýnda
küllerimi göm kalbine

sýrrýmý söylüyorum ölümden çekinmeden
ellerimi býraktýðý gün ölmedim
bir daha ölmem

Barýþ Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın: