Düþünme beni, ne halde olduðumu kafana takma sakýn. siktir et, her þey ayný.
kuþlar yine her sabah ötüyor, annem her sabah çayýn altýný kýsmayý unutmakla meþgul. babam evin geçimini saðlama telaþýyla çalýþmaktan yorgun. telefonumun modeli desen ayný, numaramý da deðiþtirmedim üstelik. çaktýrmýyorum, aramayacaksýn. odam ise hep daðýnýk, toplamýyorum. daðýnýklýklarýmla arkadaþ gibiyim sanki. beni hiç yalnýz býrakmýyorlar ama aslýnda ben çok yalnýzým, bilmiyorsun.. bilmiyorsun nasýl bir boka saptýðýmý üstünü örtme telaþýyla yoruldum, kokunun. omuzlarýma çöküp, fazlaca melankoliye baðlayýp aðlayan bir kafadan yoksunum. o kafa da yer alan her þeyi özlemekten yoksunum.. ben,senden yoksunum.. ben, sensiz yoksulum... sen bilmezsin...
Gokhan Aksu Sosyal Medyada Paylaşın:
GokhanAksu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.