Abes Tilki

Zamanla baki, sulbu haki
Bir nevi þahsýna mahsus adam
Rüzgârý üfürük, üfürüðü zarafet
Fýrtýna ve boradan bir kýyafet
Kendiyle sabahat, özrüyle kabahat
Ahaliyi kereme tabiiyetten
Hicraný çok, ne bile karný tok
Böyle durumda umut, en büyük iþkence
Dedi sayar, kodu sayar
Büyür büyür…
Akrebi yelkovan, yelkovaný akrepmiþ
Sürü olunca problemi yok
Yeli tebaa ki, seli yýkar heba
Kendisi sefahat olmayanýn
Sözüyle refahat (rahatta) olunmaz

Dað yelini yitirmiþ
Kaybý ikame olsun diye
Tilki dað baþýnda yel vaziyeti almýþ

Adam olunsa
Tilki abesle olmayýp
Belki iþsiz kalacakmýþ
Bu kadar çok özrü yaþamayacaktý.
Yeli gitmiþ dað, selini býrakýr
Eylem akar, dað yakar, bölge hep sakar
Sokakta özür, daðda özür, bölgede özür
Karada özürle, denizde özürle, havada özürle
Özür erdemdir, demeyecekti.

Özrün bir kellisi var, bir de fellisi
Kellisi, inadýna bile bile ladestir
Tilkininki fellisi
Doðan günün neye gebe oluþuyla abestir
Adam, zannýyla abit, felaketiyle sabit

Kemali vukuf
Zamaný ecelden
Ve lakin söylemler ölmez
Söyleþenlerince faki
Belletenleri saki
Doldurup doldurup içerler; ta ki,
Neden tüm ahkâmýyla tabiyeleri böyle?
Taþ mý baþýnýzý yarmýþtýr?
Baþýnýz mý yarýlmýþtýr?
Biz hep baþýmýzý yardýðýmýza demle
Kendi kendimizi adam olmazý zemle
Hiç müdanayý yar olmadýk
Ýçsin eninin dahi kýrýk kafasýný þakakla dolmadýk
Ayný þeyleri yapýp farklý sonucu beklerken
Yeniye hasret yüze, gün; dünü eklerlerken
Biz onu anlamadýðýyýz; ezberden teklerlerken

Adam olmak erdemdir
Adam oldukça erdemli olursunuz
Erdemli oldukça adam olursunuz
Erdem kendinizi aþmaktýr
Adam olunamadýðý için özürler vardýr
Bilmezliðin özrü olur mu?
Patavatsýzlýðýn ve kastýn özrü vardýr.

Hani sosyal bir divane
Kürkü giymekle olmuþ civane
Poz edip, toz edip gezer
Girer divana, bakýþlar düþer civana
Civanýn, pozu poz; tozu tozmuþ…
Lakin akil birinin de söylem kozu, kozmuþ.

Ahkâmý kesmeyle, akýldan esilmezmiþ
Meclise giriþte, çalýmý âlâdan
Tebessüm ne ki, dahi sýrtarmadý
Bu hale akil, safahatý daimiyle söze baþlar
Söz, az biraz aklý olaný; haþlar
Anladýksa saygýyla öne düþer baþlar
“Ey divane, gezersin civane!
Ne þiþersin adamým; pahaca kürküm kadarým”
Der olmayý akil, söze getirmekten kaytarmadý
Ve devamla: Post senden önceki sahibini de
Hayvanlýktan kurtarmadý…

Aç yanýyla tavuðu görenler
Hep tok* yanýyla semirirler…

20.06.2012

Abit: tapýnan
Adam: burada insan anlamýna kullanýldý
Dedi sayar, kodu sayar: dedi kodu söyler…
Fel: Görüngü[ deneyin konusu olan, duyularla algýlanan fenomen]. Safra[bazen lazým olan bazen atýlan aðýrlýk]
Faki: alim, bilgin, imam veya imam yardýmcýsý için kullanýlýr söz.
Kerem: soyluluk asalet, yardým eden, baðýþçý, cömert
Sabahat: yüzün güzelliði-burada kendi kendini güzel doðru haklý bulmak anlamýna
Sulb: döl, soy
*Tok: kaba olurla bok


Sosyal Medyada Paylaşın: