Sevgili kirli kasket baþýmda Ay ýþýðýnýn yansýmasýn da hatýrlatýrým Sana benim olmaný öyle Ýsterdim ki Ama ne var ki kasketim hala kirli Avuç avuç götürdüðüm su damlalarý Ebediyete kadar seni istemekte
Kirli kasket inadýna yýkanmak istemez Yokluðun o kadar derin ki o kadar katran Ýz býrakmýþ ki tükenen yüreðime Baþýmdadýr kasketim hala seni özlemek te Ve ben yastayým beli etmesem de öyle iþte Gün geçtikçe biraz daha acý veren sinir kýrizi Kasketimi seçmekte
Benimle birlikte yaþan kasketim el birliðini seçti Kirli deðil artýk tertemiz neden mi çünkü Var olan kasketim yok artýk baþýn saðolsun Onuda kaybettim iyi olan her daim iyi Olmayan ise senin gibi deli dolu Kasketim ise hala özlemler de Týpký benim gibi týpký el gibi
Ýbrahim KANDAMAR 03.07.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.