Yalnýzlýk zor derdin kýymet vermezdim
Ayrýlýk bir kormuþ hay benim anam,
Sözlerin altýnmýþ meðer bilmezdim
Kulaðýmda küpe ay benim anam.
Kýzým gitti sanki evler boþaldý,
Gam kasavet çöktü, gökler karardý,
Gönül ocaðýmda kütükler yandý
Sen nasýl dayandýn ay benim anam?
Çocuklar býrakýp gurbete gitti,
Dertlerim üstüne tuz, biber ekti
Yaþamak kim için neye gerekti?
Bilirsen deyiver ay benim anam.
Evler yaptým ele muhtaç kalmadým,
Hayat boyu mutluluðu bulmadým
Kader dedim þikayetçi olmadým
Alýn yazým bu mu ay benim anam?
Huzuru görmedim hep çile çektim,
Ömür tarlasýna dertleri ektim,
Bire bin verdiler biçtim de biçtim
Sen nasýl baþ ettin ay benim anam
HÝS derki kadere boyun eðeyim,
Cenabý Mevlâ’mdan affým dileyim,
Anam hakkýn pek çok nasýl vereyim?
Helal et hakkýný ay benim anam.
H.Ýbrahim SAKARYA