BETON GÖZLÜ ÇOCUKLAR!..

Sararýyor nebatlar,
Dökülüyor yapraklar,
Topraklar seviniyor,
Üzülüyor, çocuklar!...

Düþüncelidir dallar,
Çýplak, suskun o uçlar,
Anten çubuklarýndan;
Dünyâ bilen, çocuklar!...

Bayramlar, kuru- soðuk,
Sesler çýkmýyor, boðuk!
Bahçesiz, vîrân olur;
Beton gözlü, çocuklar!.

Kadir Yeter. TRABZON.



Sosyal Medyada Paylaşın: