NE GÜZEL

Ýkimizde seni seviyoruz ne güzel
Olmuþ yerlerine bakýyoruz
Bütün aynalarda
ikimizde seni beðeniyoruz ne güzel
mevsimler geçiyor üstümüzden
susuz bir yolculuk
týka basa dolu mataralar arasýnda
ikimizde seni seviyoruz ne güzel
söylenmiþ sözleri tekrarlamaktan
ve incinmekten yine
eski yaralarýmýzdan korkuyoruz
ikimizde saklanýyoruz ne güzel
gözlerimizdeki ölü çocuklarý besliyoruz
bütün gördüklerimizle
ikimizde körüz kendimize ne güzel

sakýndýðýmýz yerlerimizden korkular açýyor
iyi niyetli çiçekler kýlýðýnda
birbirimize hiç armaðan vermiyoruz ne güzel
iz býrakmak istemiyoruz tenlerimizde
evlerimizde
çünkü kolay tespit ediliyor acýlar
hemen ele veriyor bizi
uðruna ihanetler verdiðimiz þarkýlar
silemiyoruz ne güzel
yüreðimizdeki parmak izlerini
ikimizde seni seviyoruz ne güzel
eski sevgililerimizi
okumaktan ve yazmaktan geçtik
ama dilimize çeviremedik aþk yazýsýný
okumaktan ve yazmaktan geçtik
cebimizde yaralý sözcükler
ne biriktirdiysek ona vurulduk
entelektüel ay ýþýklý akþamlarda

hiç yanmadýðý için bitmeyen mumlarýmýz
iþe yaramaz þamdanlarda
okumaktan ve yazmaktan geçtik
ortam iyi koksun diye yaktýðýmýz
aromalý mumlarýn hijyenik ýþýðýnda

kendimize o kadar güveniyorduk ki
birbirimize ihtiyacýmýz yoktu
oysa aþk güvensizlerin iþiydi
unuttuk

sakýndýðýmýz yerlerimizden ayrýlýklar açýyor
zehir zemberek gece kýlýðýnda
ama korkmuyoruz
çünkü biz zeki
okumuþ
yazmýþ
zeki
yazaný görmüþ
yazmayý seçmiþ
okumaktan usanmýþ
zeki
kendini beðenmiþ
zeki
hiçbir þeyi beðenmemiþ
deneyimli
bilgili
zeki

çok þey öðrenmiþ
öðrendiðinden fazlasýný öðretmiþ
zeki
korkusuz

ve çocuktuk...

o kadar çok aðlamýþtýk ki
hiç aðlamayacakmýþ gibi yaþadýk

ikimiz
birlikte
hiç aðlamadýk ne güzel

þimdi tanýdýk –ki bizim için tanýdýk olmayan bir þey kalmadý hayatta-
bir yol çatalýnda
elele duruyoruz
ikimizde aðlamaklý deðiliz ne güzel

ikimiz de
hala
seni seviyoruz ne güzel
Sosyal Medyada Paylaşın: