.....adýný ezber etmek dine duyulan maneviyat gibi....her sabah kapýyý açarken kapatýrken çekilen besmele kadar anlam ve güç katan kimliðin sonra...üstümden çýkarýp attýðým yada vazgeçtýðým neredeyse adýmýn anlamýný taþýmaktan yorulmak üzereyken o denize atlamayý göze alan sen!!!boðulmak üzereyken derin sularda....beni sýð kýyýlara çektin...güneþi tekrar görebilmem için...mavinin bukadar anlamlý....ve bukadar ferahlatan olduðunu...derin bir nefes gibi içime solumaktan býkmayan sen....hangi aklýn ürünüsün...hangi kuytuda saklandýn þimdiye kadar...neden çýkmadýn....taþýyabileceðimden daha fazla havayý ciðerlerime nufus ettýrmen...ne olur ne olmaz ...diye...ýhtýyacým olur dýye sen yanýmda degýlken...sanki camdan bir kadýný dokunsan kýrýlacak mýþ korkusuyla dokunurken pamuklara sarar gibi beslemen varlýðýmý....iþte bütün bunlarýn hammaddesý sensýn...seni sevmeyi ezber edýyorum...manevýyatýmý unutmuþken çoktan....içimdeki DÝN’..sin...SEVDA YILDIZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
rodin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.