kalbimizde akrep var!

Her ruh biraz göçebedir ve her çadýr sökülür yerinden zamaný geldiðinde.


Konaklamamalýydýk hiçbir yerde çok fazla
Yolun telaþý içinde savrulurken yerle gök arasý
Alýþmamalýydý ayaðýmýz topraðýn bereketine
Alýþmak ne menem þeydi öðrenmiþtik gizlice girdiðimiz rüyalardan.
Ki rüyaydý, anlýk.
Yine de kapýldýk yerleþik düzenin cazibesine.



Tohumduk, fidandýk, aðaçtýk
Ormana karýþtýk.
Hürdük, tektik, rüzgara sevdalýydýk
Dallarýmýz kýrýldý þiddetinden.
Neye özlem duyduysak
Esaretimiz oldu vuslat
Oysa biz esareti deðil özgürlüðü sevdik.
Gel gör ki esareti seçtik bilmeden.



Yere saðlam basýyor ayaklarýmýz- gözümüzse hep gökte-
Bir bulut inse diye bekliyoruz yere
Bir bulut inse
Katsa bizi önüne, götürse.
Ne garip çeliþki hayat
Önce konmak istedik, ardýndan uçmak.
Önce kýrdýk kanatlarýmýzý
Þimdi protezini arýyoruz- elbet kiralýk-
Sahip olmak iþimize gelmiyor artýk
Küçük bedellerle geçiþtirmek istiyoruz h e v e s i m i z i
K a l b i m i z d e a k r e p v a r!










Sosyal Medyada Paylaşın: