Eþin dostun yaþýyor bak bahçelerde Sen çýplak bir doruðun üzerindesin Tam rüzgârýn engini sardýðý yerde
Yekpare bir mavilik üstünden akar Altýnda köklerini sýkan toprak var Dertleþir durursun gölgenle
Bazan öyle yakýn geçer ki kayan yýldýzlar Halini soruverecekler sanýrsýn Daðýlýr üstündeki yeþil sükût Ümitle kýmýldanýrsýn
Bakma sana bir ad verdiklerine Yerle gök arasýnda bir karaltýsýn Ve bütün dünya seni unutmuþ Sanki kim bilecek yaþadýðýný Gelmese dallarýna birkaç fakir kuþ
Ne de dolmaz çilen varmýþ Ýlk defa kýraðý yaktý canýný Aþký sonra bulutlarýn Rüzgârýn cilvesi deðil miydi Döken yapraklarýný
Durmuþsun kýrlarýn bir ucuna Ah senin halin köylü hali Yaþarsýn kýraç toprakta Servi-simin misali
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Başaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.