Emekliyoruz

Kaç mevsim oldu yollarda zelil ve derbeder,
Gökte uçanlara inat hep emekliyoruz.
Hâlimiz mezardakilerin hâlinden beter,
Bir sýrlý nur kapýsý açýlsýn bekliyoruz...
Ayaklarýmýzda zincir, boynumuzda kement,
Sürüm sürümüz, sürüm sürüm bütün insanlýk.
Yazýk! Süründürülüyor bu koskoca millet,
Mukaddesler târ u mâr, düþünceler karanlýk.
Yollarda bekleyenler de var süzülmüþ gözler,
Sinelerinde sýzý, çehrelerinde hasret...
Yürüyorlar arkalarýnda ýþýktan izler;
Yürüyorlar ve Cennet kevserleriyle sermest.
"Âb-ý hayat" içip ölümsüzlüðe ermiþler,
Hülyalarý pýrýl pýrýl, ufuklarýnda nûr
Daha þimdiden varýp cennetlere girmiþler,
Esiyor çevrelerinde üfül üfül huzûr.
Ýklimleri hazan bilmeyen bahçeler-baðlar,
Neþ’eyle güler semâ, vuslatla coþar zemin...
Bu dünyâda her mevsim, ayrý bir bahar çaðlar,
Âdetâ burada her þey gökler kadar derin...





Sosyal Medyada Paylaşın: