Önce þimþek oldun Ýlk bakýþta, ýþýk saçýp kaçan, Minik bir elektrik, Sonra büyüyüp, sarsan...
Güneþim oldun sonra, Aydýnlýða yelken açtý karanlýklarým, Baharý getirdin ilkin Yaz geldi sonra sýcacýk, Isýttýn ruhumu. Aþk mý bu?
Fýrtýnam oldun, en delisinde, En ateþlisinde yaþadýk aþký senle, Boran olduk, bi yükseldik, Bi savurduk herþeyi... Doruklardan baktýk, yeryüzüne En savurucusunu yaþadýk...
Yaðmurum oldun sonra, Gözlerimden aktýn bir bir, Geceleri yaðmadýn sadece, Gelmelerin bitince, dinmez oldu yaðmurlar, Anladým ki, Þimþek baþlattý, Güneþ gitti, Fýrtýna dindi... Sen, gittin...
En son kar oldun artýk, Donmuþ, yeni bir güneþle erimeye mahkum... Eski tadý kalmayan buzlar misali, Üstüne her kül döküþlerde, yangýnlarýmdan kalan, Yitiren eski güzelliðini. Bitmeye gebe...
Þimdi mevsimler de tükendi, Hava bi mutedil, Bi dalgalý... Unuttum desem, heyhaaat... Kolay mý?
Erimeye yüz tutmuþ bedenimde, Ufak çýrpýnýþlar var. Doðsa güneþ, Bitse, gitse þu kar. Eritse mevsimlerimi, Beni, Ýçimdeki seni, Bir tek adým kalsa geride, KAR KRALÝÇESÝ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutedildalgalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.