Demini almamýþ bir delikanlý gibi
Çýrpýnýp duruyor karþýmda
Koca çýnar!
Gözyaþlarý yaðmur oluyor
Ne yapsam? Ne etsem? Diyor..
Nerelere gitsem?
Hangi daðlara vursam kendimi
Bilmiyor ki vurgunlarýn daðlarýnda da
Akar göz yaþý þellaleri..
Ayný Güzel dere’deki gibi..
Ýnce ince up uzun
Yapma Baba ..Aðlama..
Yeni yetme tarifsiz telaþlar sana göre deðil.
Çýnarlar hep gururu ile bilinir.
Kurumuþ dallarýyla deðil.
Bazý sevdalar þafak gibidir.
Doðuþu heybetlidir ama sonsuz deðildir.
Çok çabuk tükenir.
Bak bütün sevgiler kaçmýþ o mavi gözlerinden
Tebessüm yüzüne gelmekte tereddütte
Utanýyor çise bak senden
Sar tabakandan bir sigara daha
Efkârýnýn dumaný çýksýn tütününden
Yapma Baba.. Aðlama..
Bülbül figaný ile gül solmaz
Sil gözyaþlarýný
Hiçbir þafak doðan güne kafa tutamaz.
Ezberinde bildiðin her virajýný
Dönerken hayatýn.
Sen demez miydin baba
Daðlarda kural nettir.
Uçuruma yuvarlanmamak için
Hiçbir þeyi gözden kaçýrmamak gerekir.
Kaybolduk kederimizden kendi içimizde
Hayatýn falezinin tam ucundayýz
Tut baba elerimizden tut
Sen de biliyorsun
Aslýnda hepimiz avucundayýz.
Yapma Baba.. Aðlama.
Orman gülü aðuludur biliyorsun dalýna kuþ konmaz
Vicdaný yoksa sevdiklerinin.
Artýk sana baldýranlar bile dayanmaz.
(Þirin Kelebek’e katkýlarýndan dolayý Teþekkürlerim sonsuz)
Faruk KÜÇÜKTAÞ 06.05.2012 ©