HASRET ÇİÇEĞİ ZİNYA

Bir sonbahar rüzgârý sürükledi,
Bahçeye indim, Zinyalar açmýþ.
Sen Zinya nedir bilir misin?
Sonbaharýn direnen çiçeði…
Kasým rüzgârlarý eser,
Zinya direnir;
Dökmez yapraklarýný,
Ýnat eder!
Bir tohum aldým ucundan,
Dalýný kýrmadan,kanatmadan.
Kapýmýn önündeki bahçeye,
Yakýþacak muteber nesne…
Bu tohum sevgiyle büyüyecek
Rengi, kokusu, baþka bir dünya;
Sevdanýn inatçý çiçeði Zinya!


Derken bir sevda poyrazý
Esti, esti, esti…
Hasret çiçeðini baþucuma getirdi.
Sen hasret nedir bilir misin?
Sevipte kavuþamamak?
Bir Zinya’nýn yapraklarýnda,
Hasreti dal ucunda aramak?
Ektiðin Zinya gün gelir büyürse
Bil ki hasret kokacak.
Rengi kalbimden kýrmýzý,
Yapraðý benden sevdalý,
Kavuþamayanlar için açacak!


Hasret kokusu duyarsan bir gün,
Ateþ renginde bir Zinya görürsen
Bil ki ben yetiþtirdim hasretinle!
Ýþte Zinyalar hasret açtýðý gün,
Hasretler Zinya koktuðu gün
Hem Zinya, hem hasretle tanýþacaksýn,
Bu karmaþýk kavramlarý o gün
Týpýþ týpýþ gelip bana danýþacaksýn!



Sosyal Medyada Paylaşın: