HAİN PAPATYA

Ayýrdý, papatyayý topraðýndan
Çekti, kopardý..
Aldý eline , baþladý saymaya
Seviyor… sevmiyor…seviyor
“Sevmiyor” çýktý

Haykýrdý!
Hain papatya!
Öcünü aldýn mý?

Dinmedi öfkesi
Elinde kalan sapý, atacakken yere
Sap, aniden dillendi
Dur! ve iyi dinle beni
Ayýrýrsan, çiçeði özünden
Koparýrsan dalýndan
Kan damlar gözünden


Konuþma sus..artýk yeter
Yýðýlýr , olduðu yere
Bir hüzün çöker yüreðine
Damlalar çaðlar,hýçkýrýklara karýþýr
Boðulur ses
Seslenir son kalan gücüyle
Papatya!
Nasýl bildin? doðruyu böyle


DEÐERLÝ ÞAÝR KUL DÜÞÜNCEYE TEÞEKKÜR EDERÝM BU ÝNCÝ GÝBÝ DÝZELER ÝÇÝN..
SON CÜMLE

Gecemi üçe böldüm
Bir yüzünde önce seni
Diðer yüzünde beni düþündüm

Þafak ayazýnda
Ýkimizin arasýnda
Gülümseyen papatyayla
Falýmýza baktým

Seviyor sevmiyor diyerek
Yapraklarýný tek tek koparttým
En son kalan yaprak
En küçüðüydü

Diþlerimin arasýndan
Fýsýltý halinde çýktý
Son cümle
Beni sev

Bilmemki
Þimdi
Seviyormusun?
Sevmiyormusun beni?


Turgay TÜRKMEN



Sosyal Medyada Paylaşın:

sunduzyaşar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

MATEMATİKTE ÇÖKÜYOR MU NE MAVİ GÖZLÜ DEV KÖKSÜZ AHDE VEFA MAVİ ÜVEYİK HAİN PAPATYA DELİ AYTEN KINALI HASAN SOLDU SEVDA ÇİÇEĞİ EMİRGAN KORUSU