SANA DOĞRU
Unuttum sanýyordum seni
Deðilmiþ meðerse
Her yerde sen varsýn çünkü.
Hayalimde, her köþede sen…
Ümitten yana aþktan yana,
Hani bizim þarkýmýz var ya,
O þarký iþte…
Dün koyarken pikaba
Düþüverdi elimden
Parça, parça oldu…
Kýrýlan plak olsun dedim, alýrým yenisini
Sonra içime birden bir sýzý düþtü,
Ama o yenisinde var mýsýn? Sen,
Yoksun… Yoksun… Yoksun…
Ýnan ki kahroldum bunu düþününce
O anda dýþarýda bir rüzgâr baþladý
Sanki anýlarým, rüzgârla yok oluyordu
Ardý sýra yaðmur baþladý,
Aklýma sen geldin…
Aðladým, aðladým yaðmurla birlikte,
Camlardan süzüldü damlalar
Büyüdü, büyüdü sanki sel oldu
Korktum boðulmaktan
Dýþarý fýrladým sonra aðlayarak
Yaðmur yokluðunun acýsýný
Bir kez daha yüzüme vurdu,
Bir kamçý gibi þýrak, þýrak.
Ne yana baksam sen varsýn
Iþýklý, ýslak sokaklara baktým
Yaðmurdan pýrýl, pýrýldý.
Köþelere sinmiþ sokak köpekleri bile
O nerde der gibi bakýyorlardý…
Gitti diyemedim…
Deniz kýyýsýna koþtum birden
Sormazdý o seni, biliyordu çünkü
Denizde tuhaftý bu gece
Kudurmuþ gibiydi
Öldüresiye vuruyor kayalara dalgalarýný
Uzak ülkeleri düþündüm…
Okyanus adalarýnýn yosun tutmuþ kýyýlarýný
Esrarlý kokularýný duydum.
Ve bir gemim olsa bembeyaz
Ýçinde Sen ve Ben…
Beyaz yelkenlerini açsak gitsek uzaklara
Kim bilir nerdesin diye düþündüm.
Birden denizin sesi þakladý kulaklarýmda
Kendime geldim, dinledim sessizce
Neden diye sordum, niye böylesin bu gece
Anladým…
Nerde? Nerede o diyordu.
Bilmiyorum iþte, bilmiyorum diye haykýrdým
Bittim diye baðýrdým! Sorma artýk yeter
Ve sensiz dünya, bomboþ geldi bana
Ipýssýz... Anlamsýz…
Ve hýrçýn sulara bakarken
En iyisi dedim, beni de al yanýna
Hiç acýma, o yosunlu kayalara
Vur… Vur… Vur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.