ÜSTÜME DEVRİLEN ÖMRÜM

Bir damla nisan yaðmuru kaçsa
Gözlerimi daðlar baharlar benim
Avuçlarýma bulanan ay ýþýðýnda
Kaybetmiþim en mavisinden umutlarýmý

Tufan sonrasý yüreðim sýrýlsýklam
En büyük yaþanmýþlýk sanmýþým melal duygularý
Tanýmamýþ, tanýyamamýþým hayatý

Yýldýzlar ekmiþim güneþ toplarým diye
Sadece batan güneþler düþmüþ hasat zamaný
Hep eylül zamaný mý ölünür sanýrsýn
Ekim zamaný düþen yapraklarý
kasým rüzgarlarý savurur
ve...
þubat karlarý mý örter üstünü
Yanýlýyorsun........

Ben hep nisan yaðmurlarýnda ýslanýp
Temmuz sýcaklarýnda yanarak yok olmuþum
Üstüme devrilirken ömrüm
Aðustos cehennemlerin de kavrulmuþum



Bahara bakan gözlerinde renkli bir ahenk
Göðsünde sönmüþ yýldýzý inkarda dudaðýn
Küf kokan þehrin sokaðýnda darmadaðýn bir aþk
Geçmiþin tuvalinde bir karaltý resim
Maviden siyaha umudun bitimindeyim

Hayalle gerçek arasý bir hikaye
Kahramanlarý birer göçebe

Her liman bir umut her umut bir yalan
unutulmaya yüz tutmuþ bir þarký

Kim bilir belki bahar, bu kýþýn ardý
Ama bilirim ki unutulmayan bir gerçek var dý.



Hep yanlýzlýða tutsak
Nereye dokunsam yasak
Göz pýnarlarýmda þakýyan kuþlara inat
Ne kadar acý olsada ölmek

Kan kýrmýzý bir gerçektir aþk!




gONCa
2012

Sosyal Medyada Paylaşın: