Birazdan
Veremli bir þiir dökülecek beyaz sayfaya
Kadýn bakýþlarýndan
Buz kesen aynalardan.…
Öyle ürkek
Öyle ýslak ki gün kirpiklerimin saçaklarýnda
Ellerinden tutup giydiriyorum çocukluðumu
Uçmaktan âzâde
Uçsuz bucaksýz mesafeleri aþýp
Gidelim diyorum buralardan
Kehanet yutkunuyor zaman an be an…
Aðlýyor tüm masumiyetiyle
Bak diyorum
Aðlamamalýsýn
Masallarda kirlendi
Hem kýrmýzý baþlýklý kýzýn üzerine düþen yaðmurlar
Baþparmaðýyla buðulu camlara çizdiði masumiyetini
Düþürmüþ gölgesinin kuytularýna
Düþler gerçek olmuyor hem hiçbir vakit
Yalanýn kanunu uyaðý redifi var
Cüzamlý bütün aþklar boz bulanýk acýlar arasýnda
Kutsanan gülüþlerine deðmeden gözyaþlarý
Gidelim buralardan
Yoksa yýldýzlar üþüyecek gözbebeklerinde
Siyahý kuþanacak bütün çiçekler…
Býrak dudaklarýnda ufacýk yalanlarýyla imleyen pinokyo kalsýn
Öðrenme Kâbil’in günahýný
Mecnunun naçar bakýþlarýný
Göçükler altýnda ki sessiz feryadý
Boðulmadan soluklarýnda mülteci kederlerin
Ve gecenin kýrýk dökük çizgileri yerleþmeden yüzüne
Þarkýlarýn huysuz nakaratlarýný býrakýp buralarda
Gidelim
Yoruldum ölü suretleri öpmekten
Kederimden bakma bana
Ayaklan
Sana bir gökyüzü seçeceðim mavi seksekli
Zemheri vaktine çok var
Gidelim buralardan
Kendinden kendini kovmadan…
Birazdan rutubetli bir zamandan koparýp yazgýyý
Sývasýz bir içtenlikle düþeceðiz yollara
Ölümü görmeden babamýn solgun bakýþlarýnda gidelim
Ben içimi çeke çeke
Sen masum hayallerinle
Bir varmýþ
Bir yok….