küçülüyordu koskoca kent biri mahmur diðeri ayýk gözlerimde belki uyurdu öbürü bir abla sevenceliðiyle dokunmasa elâ gözlerin özlem dolu kalbime
moda koyu’ndan yelken açtý ayýk olaný devr-i âlem ediyordu beyaz kanatlarýnla rüzgar hafiften esiyordu o gün pek de önemi yoktu aslýnda rüya gibi gülüþün olmasa perdelenmiþ hayalim infilâk edebilirdi düþler ülkesinin taþrasýnda garip bir his bürüdü o an gözlerim gözlerinde saðanak olup yaðabilirdi o an sýðýnmak geldi içimden kollarýna ya bir çekingenlik set çekti yanaþamadým yanýna buruk bir sevinç çaðlýyordu oysa içimde unuttuðum ama sende hatýrladýðým sel olup akabilirdim ya bu sefer de tutulup kaldým elâ gözlerine.
Seeeeeen! Ahhh, seeeeeeeeeen! kollarýna atýlamadýðým þefkatli kucaðýna sýðýnamadýðým baþýmý omzuna yaslayamadýðým gözlerim gözlerine deðdi bir kez kaç desen de kaçamam
yüreðimin en kuytusuna kapattým seni aç desen de açamam
kilidini sorarsan moda koyu’na -usulca- uzanan yedi renkte raks eden .................................çoþkulu bakýþlarýna saldým
þimdi ellerimdeki yüzlerce buket beyaz gülü saç desen de saçamam biri var ki içinde öylesine masum biraz eðmiþ baþýný ...........................mazlum artýk kýyamam belki içinden seç desen de seçemem hepsi beyaz çünkü fakat sen kadar deðil inan bana!
senden vazgeçemem bunu bilirsin gözlerinden elâ elâ geçemem -bakýþýn üzerime sinsin- Sosyal Medyada Paylaşın:
BüyükDoğu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.