Yine gece çöktü yüreðime,
Mevsimim kýþ…
Ýklimim çöl,
Kelimelerim dilsiz ve saðýr…
Ey sevgili…
Öyle temiz sevdim ki ben seni
Küçük bir kýz çocuðu gibi
Ezber cümlelerle deðil
Keþfedilmemiþ bir ülke gibi sevdim
Kimse sýnýrlarýný geçsin
Seni iþgal etsin istemedim
Benim yüreðim dalgalanmalýydý
Senin yüreðinde
Çünkü sen...
Benim ülkemdin
Ey sevgili...
Sen hoyratça herkese sunarken bedenini
Ben sessizce baðýrdým
Çýðlýk çýðlýða sustum…
Yüreðine talibim dedim hep
Anlýk zevklerle kirlensin istemedim
Bundandýr;
Bedenimi topraða saklarken
Yüreðimi sana verdim…
Ey sevgili...
Yüreðim;
Yüreðine demir atmýþtý...
Aramýzda yollar varmýþ,
Ne fark eder...
Ne…
Ne, yürekten daha hýzlý yol alýrdý...
Gurur muydu beni senden ayýran?
Yoksa günahlarýn aðýrlýðý mý?
Ey sevgili...
Söyle!!!
Þimdi hangi güneþ
Seni benim gibi sarmalayýp ýsýtacak...
Hangi ay yollarýný benim gibi ýþýtacak...
Hangi yýldýz benim gözlerim gibi,
Iþýk saçar gözlerine...
Hangi bahar çiçeði
Benim gibi yeþil bir sevda býrakýr
Gözlerinde…
Ey sevgili...
Þimdi ben hangi bedeni basayým yaralarýma.
Ne teselli eder periþan benliðimi...
Toprak olur bu can birgün
Unutulur belki...
Sen tenime dokunma
yüreðinle sev beni
Can gider ruh kalýr
YÜREÐÝMDEN ÖP BENÝ...
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.