senin yokluðun da yýldýzlara küskünüm dolunaya bile dargýn bakarým gökyüzü baþka mavi oturup seyre dalarken boðazý yüreðimi berrak deniz artýk ýsýtmýyor sanki bir tarafým eksik kalýyor.
beni ben den alan gizemin! sana aç kalan yüreðimin yarým kalan tek yaný bu..
sonsuzluða akýp giden her yolun sonu sana çýkýyor seni dileniyor seni özlüyor ve seviyorum...
aþk’ýn varsa ölüm gerekmez diye geçen yelkenlilere el sallarým sol yanýma adýný fýsýldarken satýr aralarýna serpiþtirdiðim bir de gözyaþý yollarým..
Bahar Tülay Kýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.