Karanfil Kokmuyor Nevresimler

Loþ odanýn sessizliðinde
Kelimelerin sýrlarý seviþiyor yüreðimde
Soluksuz nefesim
Sen kokan anlarda yoruyor yüreðimi
Anlýk duruþlar
Sigara içimi dumanlarda sonlanýyor
Yanýksý bir koku kaplýyor ciðerlerimi

Düþ zaferleri atlas rengine boyanýyor
Karanfil kokmuyor nevresimler artýk sensiz

Gece
Yarýna tükeniþtir ey sevgili
Kulaðýmýn uðultularý esnasýnda
Tan yeri kaç kez aðarýr bilinmez
Yorgun düþen kirpiklerimin kapanýþlarý arasýnda

Anlýk durgunluðum
Hayata olan yorgunluðum
Aslýnda dokunmalý kadifemsi ten rengine

Konaklamalý yüreðim gözlerinin rahlesinde

Yýllarýn
Soysuzluðunda yalnýzlýða bakan gözlerim
Ara sýrada olsa aðlamalý ellerinde

Kelimelerin
Suskun yaþantýma çaresiz kaldýðý anlarda
Sesin çalmalý kapýmý
Karanfiller yetiþmeli yüreðimin her köþesinde

Anlýk yok oluþlarýn
Hasretinden yarmalý dudaklarýmý ortasýndan
Ve
Her kavuþma vuslat olmalý
Dudaklarýmýzýn tuzlarýnda aþk
Avuçlarýmýzda yarýnýmýza daðlanmalý
Ýsterik kadýnýn hisleri yakmalý tenimizi
Her karanlýk gece karabasanlara inat
Terlemeli döþümüzde

Zamana dokunan vaktin alacalarý
Dudaklarýmýzdan dudaklarýmýza dökülen
Sözcükleri yormalý

Iraklardan kapýmýza gelen misafirler gibi,
Kavuþturmalý bizi ruhumuzda
Birleþtirmeli ellerimizi
Ey sevgili
Karanlýk yýllarýn ardýna doðan güneþ gibi
Aþka olan hasretimiz dudaklarýmýzda sonlanmalý
Dilimizin kayganlýðýnda
Yüreðimizin karanlýk þehirlerine iletilmeli

Sosyal Medyada Paylaşın: