mayınlar patlayınca, yaşama; umut doğar.

M ümkün mü ?
A dýmýný atmadan yürümek.
Y ollarýn isi kiri bulaþmadan,
I hlamur aðacýnda gölgelenmek.
N edenli, niçinli sorularda,
L üzumsuz cevaplar edinmek.
A ðaç kabuðunu siper zannedip,
R esmi yangýnlara beden vermek.



P eri pabuçlarý masallarda,
A þkýn doruðu rapunzelin saçlarýnda,
T ükenen takat, bastonun ucundayken,
L amba, yanarmýþ sadece samanlýkta.
A hh bu düþler olmasaydý...
Y aðmurla düþen kurtçuk
I slak düþlere tat vermeseydi...
N ineler nasihat bilmeseydi...
C an tutunduðunda aþk denen tutkuya,
A lýn teri topraða düþmeseydi.


,


Y eþermeseydi sarý haller hayallere.
A kýna çýkan deliveren yüreðin
Þ ehr-yârýn hükmeden diline,
A ksak sanýlan heceleri,
M um üfler gibi üflediðinde üzerine
A dem siper olabilseydi Havva’ya durabildiði gibi !


.
,


U slanmaz gecelerin yarým pabucuna
M ehtap ters bir ýþýkla vurduðunda baðcýðýna
U mut...
T oprak kokar ülke gibi,


D aðýtýr ukdeleri kara týrpanla.
O ysa harman vaktidir her an !
Ð aybdan duymaz mý ruhun nimetine çalýþan !
A ðlarsa ten, anlarsa ruh anlar,
R âma aldanma ! umudun elinde kara týrpan !






ukde : düðüm.
râm : boyun eðen

Sosyal Medyada Paylaşın: