MASAYA KOYDU
Güneþin yaktýðý nasýrlý ellerini masaya koydu,
Susamýþtý yorgunluktan,
Yorgun ayaklarýný masaya koydu,
Dün geceye takýlmýþtý aklý dakika dakika bir film þeridi gibi,
Geriye sardý yeniden
Hatýralarýný masaya koydu.
Geçim sýkýntýsý zindan etmiþti kýrk yýllýk hayatýný,
Kýrk yýlýn her anýný dakika dakika, gün gün masaya koydu,
O yaz akþamýnda rastladýðý kýzýn yeþile çalan gözlerini,
Buðday baþaðý gibi uçuþan saçlarýný da,
Masanýn mavi örtüsünün üstüne koydu.
Akan gözyaþlarý geldi aklýna,
Onu da damla damla bardaða koydu,
Uzaklardan kokusu gelen denizin,
Sakin dalgalarýný da masaya koydu.
Sönmeye yüz tutmuþ sigarasýnýn,
Düþen küllerini bir bir toplayýp kül tablasýna koydu,
Cebinden çýkardýðý kibriti,
Aklýndan çýkaramadýðý þanssýzlýðýný da,
Birer birer masaya koydu,
Sigaranýn dumanýnda uçup giden
Yýllarý da masaya koydu.
Kalbi boþtu hep, dolduramamýþtý hiç kimse,
Yalnýzlýðýný da masaya koydu,
Sanki masa deðildi dirseklerini koyduðu,
Doymak bilmiyor, her þeyini bir bir yutuyordu.
Açlýktan kývrandýðý günleri de masaya koydu,
Bardaðýnda bembeyaz kar gibi parlayan
Rakýsýndan bir yudum içip,
Sarhoþluðunu da, kaçýp giden hayallerini de masaya koydu,
Döndü, yanýnda bardaðýna limon sýkan kýza baktý,
Bozcaada’nýn daracýk sokaðýnda, bir yudum rakýsýndan aldý,
Ýçini yakan anasýnýn kokusunu da,
Buram buram yüreðini kavuran hasretini de masaya koydu.
Aðzýnýn suyunu içtiðim dedi içinden,
Kendisini terkedip gidenleri de masaya koydu,
Masaya koydu da koydu yýðýn yýðýn hasretlerini,
Söyleyemediði, içinde tutsak kalan arzularýný da,
Yarým kalan sevdalarýný, dinmeyen gözyaþlarýný,
Karþýlýk bulamadýðý aþklarýný da masaya koydu.
Genç yaþýnda kendini bir poyraz misali
Sýlaya savuran nedenleri de,
Yüreðini yaralayan hayýflanmalarýný da masaya koydu,
Masa doldu doldu, doldukça taþtý,
Adam koydukça koyuyordu,
Sonunda sigarasýndan son bir nefes çekip,
Masaya yüreðini koydu,
Sessizce çýkýp gitti odadan,
Karanlýkta, bir gölge gibi kayboldu...
30.07.2010, 17:00, Bozcaada.
OSMAN ÖZTÜRK.
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABIMDAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.