Biz !
Biz insanýz.
Çalýþkanýz ama,
sevgiye hep açýz.
Kimsede olmayan sevgiyi arama çabalarýnda
ömürlerimizi yitiriyoruz.
Bulamýyoruz,
gerçekten aramýyoruz belki de...
Hep biraz daha fazlasýna ulaþmak istememizdendir
Yetmiyoruz birbirimize,
sýkýca sarýlmýyoruz, sarmalamýyoruz.
Biz yetinmeyi bilmiyoruz !
Hep daha fazlasý,
"hep bana" düþüncesi engel oluyor mutluluðumuza.
Hep kalbim doysun,
ruhum okþansýn beyni bizimki.
Küçücük umutlar yarýn gerçek olunca
heves gibi gelip geçiyor,
isteðimiz,
arzumuz...
Biz sevmeyi daha bilmiyoruz !
Ýsteklerimiz bizi hedefe doðru sürüklerken,
ulaþtýðýmýzda heyecanýný kaçtýðýný düþünüp
býrakan kiþileriz.
Beþeri aþký ilahi aþktan öte tutan kiþilerleyiz bazen.
Bazen de dua etmek yerine gidip sevgiliye yalvarýp yakaranlardanýz.
Biz ölmeyi bile haketmiyoruz !
Fazlasýyla sevdiðimizi düþünürken,
fazlasýyla az sevildiðimiz düþüncesi körükler ayrýlýðý.
Biz bu kadarýz iþte.
Daha saymadýklarýmýz...
Daha söylemeye utandýklarýmýz kadarýz.
Biz bu kadar çok oluyoruz iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.