Yürümeyi bilmez yeni doðan kuzu Ya annesinin postunun altýnda Veya cobanýnýn kollarý arasýnda Bakar þaþkýn þaþkýn Dünya’ya Oysa bu yavrunun sonu da ayný Birgün kucaðýnda durduðu çobanýn ayaklarýnda Postuna saklandýðý annenin uzaklarýnda Güneþ’e doðru düþen gölge gibi þaþkýn büyür.
Bizler de böyle deðilmiyiz? Daha Dünya’ya gözlerimizi acmadan Annemizin kollarý arasýna veriliriz Ayaklanýp dillenip büyümeye baþladýðýmýz da Onun yaþam ritmini yakýndan dinlediðimiz sicacýk huzur veren anne kucaðýný süzeriz. Geri dönüþün imkansýz olduðunu biliriz. Devam ederiz sessiz sessiz su içmeye Ya da Güneþ’e doðru düþen gölgede büyümeye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.