PENCEREMDEKİ KUŞ
Penceremde ki kuþ öyle mutlu ötüyor
Belliki hiçbir avcý cýkmamýþ karþýsýn
Alabildigi kadar þakýyor kanat çýrpýyor sevinçle
Mutlu belli halinden hüzün yok sesinde
Ya kanadý kýrýlan olasaydý ne yapardý
Þakýrmýydý o güzel sesiyle uçamasaydý
Güvenini kaybedermiydi korkarmýydý
Çevresinden gelen her sesten kimbilir
Kimbilir ki içinden neler geciyor
Bu acýmasýz hayata nasýl dayanýyor
Belkide belli etmiyor kimselere korkularýný
Mutlu görünüyor neþhe sacýyor þakýyýþýyla
Ya ben bir kuþ kadar olamadým hayata karþý
Özgürce uçamadým söyleyemedim kimseye
Söylesem ne olucaktýki varmýdýr yanýmda anlayan
Bir kuþ kadar özgür ve mutlu olamadým ben
Nede boþmuþ hayat hep güzel sanýrdým
Yarýný düþünmeden yaþamak insanlara aldanmak
Yalan sözlere kanmakla geçmiþ zamaným
Mutlu oldugumu sandým kuþ kadar olamadým
Herþey boþmuþ hayatta gereksiz olaný yaþamýþým
Bana ne verildiyse ona aldanýp inanmýþým
Doðruyu iyi güzel olanýný yeniden öðreniyorum
Kuþa baktýkça kendimden utanýp nefret ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.