BELÂLIM

Sevdanla, sevginle sardýn kuþattýn,
Ömür boyu böyle derdin olalým,
Aþkýn ateþinde acý yaþattýn,
Kýrdýn, firkat ile vurdun belâlým.

Aþk rüzgârý olup estin havaya,
Gittin soluðunu kestin yuvaya,
Acýlarý kattýn, bastýn devaya,
Ne aradýn, ne de sordun belâlým.

Razýyým ki çýksa sesin buz gibi,
Dilin acý biber gibi, tuz gibi,
Yapraðýný döküp gittin güz gibi,
Gazel ettin, dürdün burdun belâlým.

Dört mevsime endeksledin kýþýmý,
Dert yaðdýrdýn karla sardýn baþýmý,
Kurutmadýn bir gün olsun yaþýmý,
Yüreðime soba kurdun belâlým?

Ettiklerin öyle gitti gücüme,
Kaç kez dedim, daha koymam içime,
Hemen döndün yine eski biçime,
Her gün beni böyle yordun belâlým.

Hiç görmedim býraktýðýn iz gibi,
Delip geçen yüreðimi cýz gibi,
Çýkýp gelsen o güzelim kýz gibi,
Karþýmda hep öyle durdun belâlým.





Sosyal Medyada Paylaşın: