KÖYÜM&İNSANI
Benim köyüm ormansýz,taþlý ,yaylak
Ev duvarlarý kerpiç,taþ.Damý toprak
Suyu yoktur,çünkü iklimi kurak
Ýnsanlarý ýrgat,cepleri boþtur
Köyümün kadýný erkenden kalkar
Ununu yoðurur ,hamuru yapar
Ekmeði piþirir ocaðý yakar
Sýkmasý ,çökelek ,kuru soðandýr
Köpeðinin bir yal yapar önüne
Kuzusunu sürer daðýn yoluna
Ev iþini tembih eder geline
Akþama yorulur erkenden yatar
Gençleri ;kahvede çay ve sigara
Eðlencesi piþti,okey ve tavla
Cepte metelik yok zaten fukara
Acýkýrsa ,bakkaldan çemen ;ekmek arasý
Eskiden çok kýþ olur,daðlar hep kar’dý
Açlýktan kurtlar köye uðrardý
Sürülere dalar,koyunlarý parçalardý
Þimdi ne o kýþ,ne kurtlar kaldý
Köyümde yok ama ,hamburger kafe
Düðün olsa vururlardý hep tef’e
Eskiden gelinler binerdi at’a
Þimdi elli,yüz taksi az olur
Gençlerimizin çoðu gözünü açtý
Çalýþmaya büyük þehirlere kaçtý
Baþaran büyük iþyerleri açtý
Zengin olanlara haset baþladý
Baðdatlý der þükür çok þeyler gördük
Bizlerde büyüdük anne ,baba olduk
Çalýþtýk ,didindik muhaneti kovduk
Þimdi emekliyiz gezeceðeiz artýk...
Ý.H.B.
2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail hakkı bagdat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.