Kitap Hakkýnda Genel Bilgiler: Kitabýn Ýsmi: DAHA VAKÝT VARKEN Yazarý: Ahmet SANDAL ISBN: 978–975–00696–3–5 1. Baský. Ankara, 2012 Kapak Tasarým ve Fotoðraflar: Ahmet SANDAL Arka Kapak Fotoðrafý: Fatih Aðyar
Þiir Kitabýnýn Muhtevasý: 168 sayfadan oluþan “Daha Vakit Varken” isimli þiir kitabýnda 90 civarýnda þiir yer almaktadýr.
Þair Ahmet Sandal’ýn ikinci þiir kitabýdýr.
Kitaptaki þiirler genel olarak manevi deðerleri öne çýkaran ve manayý yüceltmeyi kendisine rehber alan bir özellik taþýmaktadýr. Kitabýn adýndan da anlaþýlacaðý üzere, insanlarý uyarmak ve onlarý doðru yola çaðýrmak kitapta ana hedef ve maksat olarak görülmektedir. Bunun yanýnda sevgi, hoþgörü, çevreyi ve aðacý koruma temasý da kitapta belirgin bir þekilde hissedilmektedir. Güncel meseleler de (demokrasi, siyaset vb gibi) sözkonusu þiir kitabýnda yer bulmuþtur. Ayrýca, Dünyadaki Müslümanlarýn gördüðü eza ve eziyetler de (Irak, Filistin, Afganistan’daki çileler de) kitapta anlatýlmaktadýr. Kitapta duygudan çok düþünce öne çýkmakta ve i mgelerden çok gerçekçi bakýþ açýsý kendisini göstermiþtir.
Ahmet Sandal’ýn sözkonusu kitaptaki þiirleri kafiyeye sahip olmakla birlikte serbest bir tarzda yazýlmýþtýr.
Kitap þiir severlere ve þiirle ilgisi olanlara ücretsiz daðýtýlmaktadýr. Sözkonusu Kitaptan birkaç þiir:
DAHA VAKÝT VARKEN
Hz. Mevlana gibi Ben de �ne olursan ol, yine gel� diye seslenmek istedim.
Nasýl da geçiyor seneler, nasýl, Hafta hafta, ay ay, fasýl fasýl. Selamsýz sokaðýnda baþlýyor günler, Bize hiçbir þey ifade etmiyor dünler.
Her zaman iþ-güç, yoðunluk, telaþ, Düþüncemiz derme-çatma ve salaþ. Ivýr-zývýr iþler unutturmuþ gayemizi, Yalnýz düþünür olduk geçici payemizi. Dünyevî iþlerde ciddiyet ve pürdikkat, Neslimiz ateþ içinde, hani nerede rikkat? Ýnce eleyip sýk dokuruz seçerken marulu, Ýlgimizi neden çekmez, imamýn davulu? Hayalini kurarýz binbir sarayýn, köþkün, Nefis dediðin ahirete kör, dünyaya düþkün. Dikkatimizi çekmezken, þu muazzam kozmos, Korkutuyor bizi uzaydaki göktaþý, kaos-maos.
En büyük tehlike iken hayattaki velvele, Neden korkumuz olmuþ þu basit zelzele? Ýyi deðerlendirmek gerek bugünü, Kimse geri getiremez geçmiþi, dünü. Ne zamana kýzmalý, ne geçen vakte, Sözün asla geçmez fýr fýr dönen saate.
Hayat geçer, gün gün, ay ay, sene sene, Dünyevi istekler, sýrta yapýþmýþ birer kene. Hepsi boþ, þatafat, gösteriþ ve debdebe, Hataya düþmüþ isek, kurtarýr bizi tevbe.
Ýþin özü, boþ iþlerle geçiyor bir koca yýl, Mesajým çok açýk, "uykudan haydi ayýl!" Seni kýrmak istemem, bunlarý derken, Haydi, kendine gel, daha vakit varken.
Haydi gel, �ne olursan ol, yine gel, yine gel,� Her þey sana baðlý, yol açýk, yok hiçbir engel.
DÜNYA HÂLLERÝ
Niçin hep rahat ararsýn, bu âlemde, Kahkahasý var, gözyaþý var bu dünyanýn. Gideceðini mi sandýn hep ayný minvâlde, Bir iniþi, bir çýkýþý var bu dünyanýn.
Kiminin cebinde paralar yýðýlý, çil çil, Kimi parasýzlýktan yanmaya hazýr fitil, Hepsinin ayrý hesabý var, bunu iyi bil, Yaðlý pilavý, kuru aþý var bu dünyanýn.
Bir yýlda yaþanýr tam dört mevsim, Gün gelecek elde kalacak bir resim, Fayda vermez, o an, ne altýn ne sim, Yazý da var, kýþý da var bu dünyanýn.
Kimse kalamaz hep ayný kararda, Þükür gerek bolda, sabýr darda, Sabreden, þükreden hep kârda, Bir alýþý, bir satýþý var bu dünyanýn.
Rýzkýndan emindir kuþlar gökyüzünde, Ýmkânlar verilmiþ insana yeryüzünde, Boþ durmamalý gecesi-gündüzünde, Topraðý da var, taþý da var bu dünyanýn.
Elbet, sonsuza gitmez bu devran, Günü geldiðinde o da olacak viran, Ey insan Hakk’a uy, ona göre davran, Bir sonu, bir baþý var bu dünyanýn.
YETMEK MÝ YÝTMEK MÝ
Dünyada insanlar ikiye ayrýlýr, ikiye, Tek hakikat bu, gerisi boþ bir hikaye. Bir tarafta, çilenin harmanýnda yetenler, Diðer tarafta, feleðin çarkýnda yitenler.
Ýþte bu kadar net, insan ikidir, yalnýz iki, Nedir bilir misin bunlarýn birbirinden farký? Birinciler dik durur, dünyaya meydan okur, Ýkinciler ise bir saðdan, bir soldan okur.
Zamaný kendine uyduranlar, asla yitmez, Zamana uyanlar ise ham kalýr, asla yetmez. Yetmek güzeldir, çilenin harmanýnda yetmek, Yitmek çirkindir, feleðinde çarkýnda yitmek.
Tekrar ediyorum, insanlar ikiye ayrýlýr, ikiye, Tek hakikat iþte bu, gerisi boþ bir hikaye. Bir tarafta, zamaný kendine uyduranlar, Diðer tarafta, zamanýn çarkýna kapýlanlar.
Herkes gidici, kimse burada kalýcý deðil, Haydi, bu gerçek karþýsýnda düþün ve eðil. Bu dünya elbet sonsuz deðil, geçici bir fasýl, Gitmekten gitmeye fark var, iþte budur asýl.
Ýþte sana iki yol, iþte sana iki menzil, Bunlarýn farkýný çok iyi anla, çok iyi bil, Çilenin harmanýndan kurtuluþa erersin, Feleðin çarkýna uyarsan, ateþe girersin.
Düþün bakalým, þimdi sen hangi konumdasýn? Ey Ýnsanoðlu, þimdi sen seçme durumundasýn. Baþý dik bir çýnar gibi olgunlaþýp yetmek mi? Yoksa bir kuru kütük gibi selin içinde yitmek mi?
Müjdeler olsun, zaman geçtikçe yetene, Yazýklar olsun feleðin çarkýnda yitip gidene. Müjdeler olsun, çilenin harmanýndaki aþýða, Yazýklar olsun, feleðin çarkýndaki fasýða.
Geçen günlerin hiçbir zararý yoktur gönüle, Ölüm mü var, aþýða-maþuða, güle-bülbüle. Rabbim (cc) , yetip de gidenlerden eylesin, Bundan baþka hakikat varsa, bilen söylesin.
Bu gönlüm, yetip de gidenlere imrenmiþtir, Bu gönlüm, yitip de gidenlerden iðrenmiþtir. Çilenin sonu her zaman sevinç ve lezzettir, Nefse uymanýn sonu hep piþmanlýk ve zillettir.
Ahmet SANDAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Sandal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.