sensiz yürüdüm hep seninle yürüdüðümüz o yolda sen yoktun ama hayalin vardý yanýmda dönüp güldüm,konuþtum onunla seni sensiz yaþadým...
sonra uðradým hep buluþtuðumuz o parka sarýldým hayaline,aðladým omuzunda "seni seviyorum"dedim baðýra baðýra seni sensiz yaþadým...
sonra "kalkalým"dedim,ýsrar bekledim "biraz daha oturalým" demeni istedim ama baktým demedin,kalkýp eve geldim seni sensiz yaþadým...
gittiðim heryerde,oturduðum her köþede seni bekledim gelmeyeceðini bile bile sakýn kýzma "neden böyle yapýyorsun!"diye seni istiyorum,seni istiyorum iþte! bekledim ve bekleyeceðim sensiz yaþamaksa kaderim; seni sensiz yaþayarak öleceðim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
KIŞ GÜNEŞİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.