Bir vefadan yoksuna baðlandý gönül telim, Mendilden fýrsat bulmaz gülleri deren elim. Ýki büklüm büküldü zora dayanan belim. O vefasýz yüzüme dönüp de bakmaz oldu.
Ben mi acemi geldim yoksa o mu çok usta. Zincir vurdu dilime öylece kaldým susda, Elim kolum baðlayýp koydu beni mahpusa. Kaþ,göz ettim durmadan halimden çakmaz oldu.
Bin parçaya bölündü sevdam düþtüðü yerde. Ne zaman açýlacak gözlerindeki perde? Hiç olmazsa arada bir selam bari ver de, Güç gelsin dizlerime bedeni çekmez oldu.
Bütün hayallerimi nasýl da attýn suya, El kolunda kahkaha attýðýn duya duya , Azraile yenilsem, dalsam derin uykuya. Kör kurþun hedefini sinemden sekmez oldu.
Aþk defterde çizili sadece bir süs artýk, Göçtü baþka gönüle, bana düþen sus artýk. Ýflah olmaz bu gönül her yaný küf pas artýk. Fallarda mý küs bana seviyor çýkmaz oldu?
Aþk dediðin marazmýþ tedavisi bile yok. Yüreklere saplanan ucu zehirli bir ok. Yalancý baharlara bundan böyle karným tok. Dört yaným karda kýþda, mevsimler akmaz oldu.
Sessiz Peri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.