gelince yıl
yýl gelecek, merhem sürecek katlime
uzayan güneþe býrakýp kendini
bana utanmaya doymayan devasa yalnýzlýk,
iki dudaðýma yükselen takvimden yaprak
eskimiþ her masal baþýna salkým saçak
hüzne aþina binlerce yüz asacak…
gelecek, kýrk bela bir günde yanacak
ela çölünü söküp üstüme üþüyen pusu,
birazý elime tutuþan ay
sokulacak yorganýn altýna sýcak
paklandýkça beyaza dönen öykünün
safir kuytusu olacak …
bir yýl gelecek, balçýðý uzun boylu boyumca
gusleden gecenin tam þurasý aðlayacak
satýlýk dünya
okyanus dibine salacak ölgün coðrafyayý
üç kuruþa kapanýn elinde
umut diye bir ateþ yanacak …
gelecek/bekleme lisaný ininde cilalý insan
bir damla acýya deðmeyecek toplasan
dünya çukuruna akýttýðýn kan,
anladýysan dik duracak aklýndaki
çiçek giyinen anneler bahara doyacak
rüya demezlerse adýna gerçeði sunacak …
yýl gelecek, ayný lafý aralayýp aynaya
kaynayýnca kýtalar biri birine
dut aðacý yaprak dökecek yine
kurt düþecek içime tuttuðum dilekten
çýkacak inenler yerin dibinden
adým attýkça dökülecek sayýlar derinden…
gelecek ki domuz baðýna kurþun atan har
öldürecek kalbinde kalan son zengini
sinecek balýk sýrtý yamaca aþkýn zifaf gecesi,
ölecek çocuklarýn elinde eriyince kar
eriyince kar tanesi
gözün deðil güneþlerin feri solacak…
ve nihayet
gelince yýl yeni
mayalý kalem zaptedince güvercin rengini
göðün mavisi yüzünden
silinecek kör olmuþ her öz kitabýn ön sözünden,
belki uzaða giden her tren oyuncak
her unutmaya özleyen bir kucak
þairlerin dilinde yazýlmamýþ bir þiir kalacak …
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.