// aþký yaþayan ve yaþatan bilir
gerisi seyircidir... //
Hasreti isa
bir þarkýnýn lâl makamýnda baþlýyor masal
düþlerim ölüm döþeðinde
düþük yapan bir kadýnla ayný ranzayý paylaþýyor ömrüm
ve karaya gün düþer
aþk acýsýyla yüzleþir
tabutlarýn taþýyamayacaðý kadar birikir günahlar
kime sorsam dilsiz
köz yangýna dönüþür
bütün fotoðraflarda kan lekesi
yalnýzlýða açýlýr yaralar
acýlara tanýklýk etmekten gözler de yorulur
gülüþünü solduran bir kýzýn hüznü düþer kaldýrýmlara
sökülür yuvalarýndan iklim kuþlarý
aþk bu yüreðe aðýr geliyor usta
bir silah sesi çýðlýklara böler geceyi
uykularý kanar çocuklarýn
kýrk kulaçta vurgun yer balýkçýlar
bana duvarlarla konuþmayý sen öðrettin
sen öðrettin gölgemle buluþmayý
tenim rengini býrakýr martýlara
yaðmura yakalanýr ateþe tutunurum
aklým firari
çürüyen bir þeyler içimde uçurumlarýn suladýðý
kalbim hayata akmasýný bilmeyen bir ýrmak
bu beden benden tanrýya son adak
bir fahiþeyle seviþirken aðzýmda süt kokusu
saatler ayrýlýða ayarlý
bütün rüyalarýn önünde k/alýn bir siyah perde
bu yalnýzlýðý azaltmanýn bir anlamý olmalý
ancak aðrý’nýn yüzü aðardýðýnda
salabilirim kanatlarýmý suya
dölleyebilirim denizle kendimi
aþk acýsýyla yüzleþir
senden çok uzak bir kýyýda bulurlar cesedimi
isa inan