Aklım Ermedi!
Katran ile sütü ettiler boca
Bu nasýl iþtir ki aklým ermedi!
Düþümde de gördüm ak idi kara,
Bu nasýl düþtür ki aklým ermedi!
Þiiri gönderdim dostun iline
Düþmesin sakýn ha düþman diline
Tuzu tuzladým da kokuyor yine
Bu ne gidiþtir aklým ermedi!
Þeytanýn çiþine ekmek bandýrýr
Mesnetsiz sözünü doðru sandýrýr
Kömürle makarna adam kandýrýr
Bu ne biçim puþtur aklým ermedi!
’’Arý sandý sýçtý kirletti balý
Eþiyle dostuyla yuttular yalý
Kahpe kalemler taþýrken Salý
Bu nasýl baþtýr ki aklým ermedi! ’’
Sofraya düþerken domuzun eti
O onursuz bunak sattý cenneti
Kandýrýr münafýk bütün milleti
Bu ne kirli sözdür aklým ermedi!
Nasreddin hocamý attýlar hapse
Aðlayan güleni arar nedense
Doðrunun yeridir hep taþ medrese
Bu ne muammadýr aklým ermedi!
Ermiyor dediysek sözün geliþi
Anlamak gerektir bu kirli iþi
Örfümü töremi ezdi üç kiþi
Bu ne kancýklýktýr aklým ermedi!
Divane gönlümde açýlan yara
Sözümün özüne saklanan kara
Açýk açýk þu þu demek var ama
Þiirin sonuna aklým ermedi!
Ömer Aydýn
12.12.11
Þiirin 4. Kýtasý Ýsmail Týkýroðlu abimden yadigardýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.