ki
gizliyorum
parçalara ayýrsalar bedenimi
nerden gelip
nasýl yerleþtiðini
neden yayýldýðýný
bulamayacaklar…
piþmanlýðým olsa da yataklýðým aklanamaz
hafifletici sebeplerin tümünü
gidiþlerinin sonrasý
kapýmýn açýk kalmasýyla
yitirdim…
yerini soðutamýyorum sevgili
nefesimi içe alýp
içe veriyor
körüklüyorum ateþi
derecen hep yükseklerde
düþürmüyorum aþaðý
-baþým üzerinde taþýdýðým
yangýnýmsýn-
rahat ol…
kar yaðmýþ dýþarýya
çocuklarýn kar adamý
benim adamým olsa
âh keþke…
recmedilmeye yatýrsalar aklýmý
savunmaz susar
kýyâmetim alnýma yazýldýðýnda baþlamýþ
bitmeyen kopmalarýnda yine
yine sana savruluyorken
sükût-u ikrârýmsýn…
binlerce harf yollasam
temelli dönüþüne iknâ edemeyecek
geleceksin
gideceksin
bir parça dinerken aðrým
þükürlerim sonsuzlaþacak
artacaksýn..
biliyorum
kýyamayarak ona
eskitiyorum gururu
yenisiyle deðiþtirilmeyecek kadar
deðersizim þimdi…
soruyorum
kaç kýrýlma sonrasý
toprakla buluþacak bu kalp…
bekliyorum…