Iraklaþýp gidiyorsun içimden
Ve sen bunun farkýnda bile deðilsin!
Beni sarýp sarmalayan harfler d’üþüyor
Hazan vurmuþ bir yapraða dönerken...
Heykelimsi bir hale bürünüyor bedenim
Cümlelerim tel tel dökülürken...
Darasý alýnýyor sana ait olanlarýn
Benden sen çýkýyor
Ve tek baþýma kalýyorum…
Güneþ sönüyor
Titrek ellerim arasýnda bir kibrit beliriyor
Tutuþturuyorum cýlýz bir alevle
Y’akýyorum gecenin tenhalýðýna
Mumlar eriyor
Ve siyahi bir kaleme dönüþüyor
Avuçlarýmdaki mum yanýðý…
Kömür karasý gözlerine takýlsýn diye
Seni yazýyorum karlar üzerine…
Karlar eriyor,
Ben eriyorum….
Sonra sorular geliyor aklýma
Bir türlü dilime düþüremediðim;
Neden diyorum sadece, neden?
Sorarsan; nerdeyim, ne yapýyorum diye!
Bil ki sensizlik zehrini yudumlamaktayým.
Sahi bihabersin deðil mi olup bitenden
Ne kimin kaldýðýndan gerçekten,
Ne kimin gittiðinden!
Mesela çocuklarýmdan…
Bebek ruhlu kaç cümle doðurdum bilemezsin!
Bilemezsin senden öncesini ve senden sonrasýný!
Ama inan kesmedim hiç birinin göbek baðýný...
Hepsi birden aðlarken
Ve hepsi sana muhtAÇKEN;
Yetiþemiyorum,
Doyuramýyorum,
Oysa hepsi kendi çocuklarým..
Ne hayalleri vardý hecelerimin bir bilsen;
Büyüyüp sana kavuþacaklardý!
Galiba hiç büyümeyecekler
Benim büyüttüðümden ziyade…
Ez cümle;
Senden peydahlanmýþ ne kadar satýr, dizem varsa
Hepsini yetim býraktýn…
Þimdi ben, koca bir gün’ahýn sevabýnda
Yetim baþý okþamaktayým…
Kim bilir sen nerede, kimin nazarýndasýn!
Az kalsýn unutuyordum;
Çocuklarýn hasretle öpüyorlar seni câným…
10.12.2011
~Ömer Faruk Arlý~BÝZce~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.