Kara gözlü bir adamý sevmiþ mavi gözlü bir kadýn Hiçbir karþýlýk gözetmeden… Hayaller kurmuþ sadece iki kiþilik ve insanlardan uzak Bir kasabada ihtiyarlamadan… Yaþamak ve yaþlanmak istemiþ esmer teninde adamýn Beyaz teni henüz solmadan… Araya engeller girmiþ, ayýrmýþ iki çok seven yüreði Onlar daha vuslata ermeden…
Kara gözlü adamýn bir yaný hep boþluklarda kalmýþ Kimse mavi gözlü kadýn kadar sevememiþ onu, Dinleyememiþ, Sohbet edememiþ, Seviþememiþ, El ele yürüyememiþ, Ýçememiþ, Dans edememiþ, Çýlgýnlýklar yapamamýþ adam Mavi gözlü kadýn olmadan…
Hep yetim, hep öksüz kalmýþ geceler Güneþ terk etmiþ yaþadýðý alaný adamýn Kaybolmuþ yýldýzlar bir daha doðmadan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehdi Anlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.