Ey bahar aylarýnýn sisli sabahlarýnda
Yemyeþil yapraklar üzerinde biriken
Çið damlalarý!
Duyun sesimi…
Beni ancak siz anlarsýnýz…
Tükenmiþ bedenimdeki emanet caný taþýyan,
Yufka yüreðimin sessiz çýðlýklarý gibi
Gece yorgunu sabahýn,
Duyulmayan feryadýný dinlersiniz.
Kaderimiz ayný sizinle.
Az sonra doðacak olan
Hayat kaynaðý güneþin
Sizi yok edeceðini bilmenin,
Tedirginliðini yaþýyorsunuz.
Ürkekçe titremeniz bu yüzden.
Nasýl ki ben ,
Hayal kuramýyorsam geleceðe dair,
Ümitle bakamýyorsam yarýnlara,
Güya dost kalabalýklarda,
Nasýl ki dalýp gidiyorsam derinlere
Sizde öylesiniz…
Her þeye neþe verirken yeni baþlayan gün,
Mümkün deðil durduðunuz yerde fazla kalmanýz.
Az sonra,
Hani bir çift buðulu gözden,,
Bir anda süzülüveren yaþlar gibi
Düþeceksiniz yere sessizce.
Umurunda olmadan kimsenin!
Týpký benim gibi...
Ýsmail Sýkýcýkoðlu
Savaþtepe/Balýkesir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.