Van'a Ağlıyor

Bütün Türk Milleti hep bir aðýzdan,
Depremde yýkýlan Van’a aðlýyor.
Ýmdat çýðlýklarý gelir enkazdan.
Sað kalanlar, giden cana aðlýyor.

Yüzlerce insaný aldý zelzele
Aktý gözyaþlarý gitti selsele
Doðusu, batýsý verdi el ele
Felaketle gelen sona aðlýyor

Geceler ýþýksýz, hava çok soðuk
Dýþarý duyulmaz sesleri boðuk
Kimini saklamýþ küçük bir kavuk
Yavrusunu veren ana aðlýyor

Önüne durulmaz gelmiþ ecelin
Kýnasý solmamýþ uzanan elin
Eþini yitirmiþ taze bir gelin
Baþucunda yana yana aðlýyor

Hangi yana baksam acý manzara
Feryat, figan eder Erciþli Zara
Küçük kardeþini koymuþ mezara
Etrafýnda döne döne aðlýyor

Binasý, ocaðý harabe olmuþ,
Elinde kasketi, gözleri dolmuþ,
Ailesi enkaz altýnda ölmüþ,
Yalnýz kendi kalmýþ ona aðlýyor.

Ýflah olmaz, çürük temeli atan
Kýzarmaz yüz, yeter artýk be, utan
Büyük, küçük istisnasýz tüm vatan,
Umut, Barýþ, Hasret, Suna aðlýyor

Kudretli Allah’ým bizlere acý
Amansýz dertlerin sende ilacý
Her kulun lütfüne var ihtiyacý
Hak ismini ana ana aðlýyor.

Mehmet Postallý / 23.10.2011



Sosyal Medyada Paylaşın: