**lahitimdir artık yokluğun**(som aşktan bir şiir yamacında)

-I-
kan kýzýlý ay...
ve bak
kendi kurt adam hikayemde,
boynumu parçalýyorum hasrete sinmiþ kokunla.
yüzüm ve hüznüm
deðdikçe yalnýzlýðýnýn kanatlarýna
çýrpýnan ruhum daha bir yaklaþýyor
zaman denen o tuzaða...
-II-
saklý hazinelerin krokisini yitirmiþ bir seyyah gibi
aranýyorum bana býraktýðýn bu keþmekeþ içinde.
ne olurdu tanyelinden vazgeçseydi bugün güneþ!
ve yakýp kurutsaydý aramýzdaki mesafeleri...
iblisin kanýmda soðuyan nefesi
kevni bir yolculukla sonlansaydý,
fitne-fücurdan kanat açsaydýk o en güzel olana...
-III-
kendi kasidesinde büyüðüne sövmez ya divan sahibi,
kýrýlan kanatlarýmý þimdi al taç yap yokluðumun baþýna.
tek bir sözüm bile yok ardýnsýra
gidildikçe baþkalaþan
ve sonunu bir hiçe baðladýðýn bu yolda.
-IV-
avludan geliyor o sesler...
belki bin güvercinin kanat sesleri...
benimkileri kýrdýðýn o gün sustu kalbim.
avludan geliyor o uðultu
ve az sonra boyunu aþacak sabah.
ardýnsýra,
yüzüm ve hüznüm
kaç arþýn bilemedim.
býraktým dilimi sana adadýðým aþkýn aðzýnda.
sustum
ve sen de sustur artýk hasretlerini!
al ve göm beni
som aþktan bir þiirin yamacýna.
bir hikayesi olmaz her yokoluþun illahaki;
kalbindeki saltanatým son buldu,
lahitimdir artýk yokluðun
vesselam!

aralýk bir-ekMek aRasý þaRapNeL-iLker...

Sosyal Medyada Paylaşın: