hoþça kalýn
bahçesin de çamuruyla savaþtýðým
betonun da koþup düþtüðüm okul
lila rengi duvarlarýyla konuþtuðum
çatýsýn da yaðmurla didiþtiðim okul
hoþça kalýn
avluda ki yetim Atatürk büstüm
her cuma dalgalanan bayraðým
ellerim yandý kazan dairesinde
içimin yangýnýný gömdüðüm okul
hoþça kalýn
çevresinin yeþili
diktiðim çam aðacý
ektiðim sarý çiçeklerim
kurduðum çocuk bahçem
sevdiðim
... aðladýðým
...... güldüðüm yollar
.............siz de hoþça kalýn
hoþça kalýn
öðretmenlerim
meslek dostlarým
her biri çiçek öðrencilerim
ve öðrencilerim büyüyecekler
güzel günler için güneþi öpecekler
þimdilik hoþça kalýn binlerce gelecekler
hep kar yaðmaz ya insanýn yüreðine, bahar da gelir elbet
hiç güneþ görmez mi kardelenler, mutluluk da güler elbet...
24 KASIM 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...